Φιλοσοφία

​

Η λέξη "ρέικι" είναι γιαπωνέζικη και συντίθεται από το "ρέι" και το "κι". Το "ρέι" μπορεί να σημαίνει "πνεύμα" ή κάτι σαν τον "παγκόσμιο συμπαντικό νου". Το "κι" είναι η "ζωτική ενέργεια" που διαπερνά και δίνει ζωή σε οτιδήποτε. Ρέικι λοιπόν, είναι η "συμπαντική ζωτική ενέργεια" ή αλλιώς η ενέργεια της ζωής που πηγάζει από το σύμπαν. Είναι αιθερική, άυλη και αόρατη, που την αισθανόμαστε όταν τη δίνουμε με το άγγιγμά μας. Μπορείτε να κάνετε μια χειραψία και να το αισθανθείτε κι εσείς.

​

Ο άνθρωπος παίρνει ενέργεια κυρίως από τον ήλιο, τη φύση, το φαγητό και τον ύπνο. Μπορεί όμως να πάρει μια μεγάλη ποσότητα από το διαλογισμό και άλλες ενεργειακές τέχνες, όπως η γιόγκα, το τσι-γκόνγκ και το ρέικι. Όταν κάποιο άτομο έχει χαμηλά επίπεδα κι, τότε νιώθει αδύναμο, ευάλωτο και αντιμετωπίζει προβλήματα ανισορροπίας και ασθενειών στο σώμα του ή στο συναισθηματικό του κόσμο. Αντιθέτως ένα άτομο με υψηλό κι, τείνει να είναι πιο αισιόδοξο, χαρούμενο, γεμάτο δύναμη, ευεξία και φωτεινότητα.

​

Ιστορία

​

Όλα ξεκίνησαν με τον ιάπωνα Μικάο Ουσούι, τον ιδρυτή του συστήματος ρέικι, το 19ο αιώνα. Σπούδασε και εργάστηκε ως γραμματέας του πολιτικού Σιμπέι Γκότο στο Τόκιο. Μετά την αποφοίτησή του συνέχισε τη μελέτη του στη φιλοσοφία και τις διάφορες θρησκείες ταξιδεύοντας σε Κίνα και Δύση.

​

Η αναζήτησή του τον οδήγησε στο όρος Κουράμα (κοντά στο Κιότο), στο δάσος δίπλα από έναν βουδιστικό ναό, για να διαλογιστεί και να νηστέψει. Εκεί έμεινε για 21 ημέρες, στο τέλος των οποίων ένιωσε την ενέργεια του ρέικι.

​

Το 1921 άνοιξε δική του κλινική στο Τόκιο θεραπεύοντας πολλούς ανθρώπους, ενώ παράλληλα άρχισε να διδάσκει. Μετά το μεγάλο σεισμό που έπληξε το Τόκιο το 1923, το πλήθος των ανθρώπων που ανέλαβε, τον ανάγκασε να δημιουργήσει μεγαλύτερη κλινική, στην πρωτεύουσα. Η φήμη του εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα σε όλη την Ιαπωνία και άρχισαν να τον καλούν σε διάφορα σημεία της χώρας.

Δίδαξε τη μέθοδο Ρέικι σε πάνω από 2.000 άτομα. Ίδρυσε το 1922 το Ουσούι Ρέικι Ρυόχο Γκαγκάι, το σύνδεσμο μεθόδου ρέικι Ουσούι και ήταν ο πρώτος πρόεδρός του. Το 1926, πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο.

​

Στην Δύση το ρέικι ήρθε από την Ιαπωνικής καταγωγής και γεννημένη στην Χαβάη, κα Χαβάγιο Τακάτα. Το 1935 κάποια γεγονότα στη ζή της, προκάλεσαν την απόφασή της να επιστρέψει στην Ιαπωνία, όπου και άκουσε πρώτη φορά για τη μέθοδο και αποφάσισε να τη δοκιμάσει.

​

Επί τέσσερις μήνες δεχόταν καθημερινά ρέικι. Ήταν τόσο εντυπωσιασμένη από τα αποτελέσματα, που ζήτησε να μυηθεί και η ίδια. Της το αρνήθηκαν, διότι δεν διδασκόταν σε ξένους και η ίδια, παρόλο που είχε ιαπωνική καταγωγή, είχε γεννηθεί εκτός Ιαπωνίας. Επέμεινε όμως τόσο πολύ να μάθει, που τελικά ο κος Χαγιάσι, αποφάσισε να την κάνει μαθήτριά του. Τον πρώτο χρόνο, πήρε τους δύο πρώτους βαθμούς και στη συνέχεια επέστρεψε στην Χαβάη. Τον επόμενο χρόνο την ακολούθησε εκεί και ο δάσκαλος Χαγιάσι, για να τη βοηθήσει στην διάδοση του ρέικι εκεί. Τον ίδιο χρόνο η Τακάτα έγινε ρέικι μάστερ. Αργότερα μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και δίδαξε και διαέδοσε το ρέικι. Μέχρι τον θάνατό της είχε μυήσει 22 Ρέικι μάστερς.

​

Η μέθοδος διαδόθηκε σε όλη την Αμερική, την Ευρώπη και την Ινδία, γνωρίζοντας και αλλαγές στη διδασκαλία ανά δασκάλους και περιοχές. Προστέθηκαν, αφαιρέθηκαν και τροποποιήθηκαν διάφορα κομμάτια της διδασκαλίας ή του τρόπου εφαρμογής του μέχρι σήμερα, που υπάρχουν διάφορες σχολές και παρακλάδια του.

​