Φιλοσοφία

​

Η πιεσοθεραπεία βασίζεται στη θεωρία της κινέζικης παραδοσιακής ιατρικής (ΠΚΙ). Στη γνώση δηλαδή των μεσημβρινών (ενεργειακά κανάλια του σώματος) που σχηματίζουν ένα δίκτυο και οργανώνονται σε ένα σύστημα.

​

Η ΠΚΙ βασίζεται στους νόμους που διέπουν το φυσικό μας περιβάλλον. Διαχειρίζεται το σώμα μέσω της κίνησης της ζωτικής του δύναμης που είναι το Qi (Τσι). Αποτελεί ένα ολιστικό μοντέλο αντίληψης και αντιμετώπισης: Το κάθε μέρος του σώματος (ζωτικά όργανα, αισθητήρια όργανα, ιστοί, υγρά) είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τα άλλα, ενώ αλληλοεπηρεάζονται. Το ίδιο συμβαίνει και με τις άυλες μορφές (συναισθήματα, σκέψεις).

​​

Ιστορία

​

Ως πρώτο τεκμήριο χρήσης της πιεσοθεραπείας, υπάρχει περιγραφή στα κλασικά κείμενα εσωτερικής παθολογίας, γνωστή ως «Νει Τσινγκ», του Κίτρινου Αυτοκράτορα της Κίνας, Χουάνγκ Λίγκ Τσου Σοου Γουε. Ο συγκεκριμένος θεωρείται ο ιδρυτής του κινέζικου βασιλείου, έχοντας θητέψει 100 χρόνια (2698-2598 π.Χ.).

​

Η κινέζικη ιατρική βασίζεται στα βότανα, τη μόξα και το βελονισμό. Οι πρακτικές της εξελίσσονται μέχρι και σήμερα.

​

Γενικά η ιστορία της ΠΚΙ είναι πραγματικά πολλή μεγάλη: Οι εναλλαγές των Δυναστειών σε κάθε εποχή καθόριζαν και τις συνήθειες χρήσης της ΠΚΙ. Σε κάποιες δυναστείες χρησιμοποιήθηκε περισσότερο μέσω βοτάνων και μόξας, σε κάποιες άλλες γνώρισε μεγαλύτερη άνθιση ο βελονισμός.

​

Στη Δύση, η ΠΚΙ, διαδόθηκε κυρίως με το βελονισμό από το 1912, μέσω του εμπορίου μεταξύ Δύσης- Ανατολής. Το 1929, απαγορεύτηκε επίσημα η πρακτική του βελονισμού σε όλη την επικράτεια της Κίνας από το κομμουνιστικό καθεστώς, που ανέκαθεν δεν αποδεχόταν αυτές τις πρακτικές. Συνειδητοποίησαν όμως κάποια στιγμή ότι δεν υπήρχε δυνατότητα άσκησης της μοντέρνας ιατρικής, επιστρέφοντας ξανά σαυτήν, αφού ήταν φτηνή και αποδεκτή από τους απλούς ανθρώπους.

​

Το 1950, περίοδος του κινεζικού εμφυλίου, υπήρξε μεγάλη έλλειψη φαρμάκων και πόρων. Τότε κάποιοι γνώστες με κίνδυνο της ζωής τους, κάναν κρυφά βελονισμό, βοηθώντας έτσι στη διατήρησή της.

 

Στα μέσα της δεκαετίας, άρχισε επίσημα η έρευνα πάνω στον βελονισμό με όρους και προϋποθέσεις που έθετε η δυτική ιατρική επιστήμη. Με την πάροδο του χρόνου ο βελονισμός εισήχθη ως κλάδος σε ιατρικές σχολές και άρχισε να παρέχεται ως θεραπευτική μέθοδος σε επαρχιακά και κεντρικά νοσοκομεία. Το 1949 δημιουργήθηκε, υπό την αιγίδα του υπουργείου υγείας, η ακαδημία παραδοσιακής ιατρικής.

​